PASTORALE BIJDRAGE PASTORALE BIJDRAGE
Over ‘hopen’                                                                     door Trudi Gorter

De priester en theoloog Henri Nouwen schreef eens het volgende gedicht:

Toch blijven leven.

Hopen is toch blijven leven in de vertwijfeling
en toch blijven zingen in het duister.
Hopen is weten dat er liefde is,
is vertrouwen in het morgen,
is in slaap vallen en wakker worden als de zon weer opgaat.
is bij de storm op zee, land ontdekken.
is in de ogen van de ander lezen
dat hij je heeft verstaan.

Zolang er nog hoop is,
zolang is er ook bidden,
zolang zal God je in Zijn handen houden.

Wij gebruiken het werkwoord ‘hopen’ in ons dagelijks taalgebruik in de betekenis van ‘verwachten’. Zo hopen we op de goede afloop, of op een geslaagde muziekuitvoering of een fijne, zorgeloze vakantie. In de kerk geven we aan dit werkwoord de betekenis van ‘vertrouwen stellen op God’.

Henri Nouwen laat in dit gedicht heel mooi de dagelijkse betekenis overlopen naar de in de kerk gebruikelijke duiding. Dit wordt ontleend aan de door Paulus geschreven brief aan de leden van christelijke gemeente van Rome. Heiligen noemt Paulus hen. In het vijfde hoofdstuk schrijft Paulus over het in vrede leven met God.

Vrede, wat snakken we daarnaar in onze huidige, roerige tijd met zoveel onvrede, met verwijten over en weer om een kabinet dat valt en met oorlogen in Oekraïne, Soedan en Gaza. Alleen vanuit het streven naar vrede met God is het mogelijk om te denken over en werken aan het bereiken van vrede in de wereld om ons heen.
Paulus vertelt ons dat wij rechtvaardig verklaard zijn op grond van geloof in God en Zijn liefde, door onze Heer Jezus Christus. Door dat geloof hebben we toegang gekregen tot Gods genade. Door Jezus mogen we ons laten voorstaan op de terechte hoop om in zijn luister te delen. Deze hoop zal niet beschaamd worden omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest.

Zo is dit onze stellige hoop dat, als dit besef op komt in ons denken en als wij dit dan overdragen naar alle mensen om ons heen, er dan vanuit dat denken er gewerkt kan worden aan vrede.

Het gedicht van Nouwen eindigt daarom terecht en prachtig met de woorden dat zolang er nog hoop is, er ook bidden is en dat het daarom een stellig weten mag zijn dat God je in Zijn handen zal houden.

 
terug