MEDITATIE MEDITATIE
Geloof in gebouwen                                    door ds. Pier Prins

Elke keer als ik de Agneskerk binnenstap, ben ik onder de indruk van het gebouw. Wat is het een prachtige monumentale kerk. En wat fijn dat deze kerk gebruikt wordt voor allerlei activiteiten en waarin sinds mensenheugenis zondag aan zondag de lofzang klinkt.

Zonder een kerkgebouw in een dorp of in een stadswijk is ons christelijk geloof nauwelijks denkbaar. Natuurlijk kun je voor de eredienst ook bij elkaar komen in een buurthuis of in een schoollokaal of desnoods in een café. Maar kerkgebouwen hebben behalve als plek van samenkomst ook in hoge mate een symbolische betekenis. Want kerkengebouwen verwijzen in de samenleving naar geloof, gesprek en gemeenschap en daarmee naar God. Naar
iets dat het dagelijkse bestaan overstijgt. Kerkgebouwen zijn centra van spiritualiteit, zei ooit iemand tegen me.

Daarbij doen de inrichting en de vormgeving ertoe. Een kille aula of een kaal gymnastieklokaal is niet ideaal voor kerkdiensten. Je hebt een omgeving nodig die ons iets van God doet ervaren door schoonheid, rust en een gewijde sfeer.

Reeds in de Bijbel zien we een relatie tussen geloof en gebouwen. Zo vernemen we in Lucas 4:14–21 (de evangelielezing voor zondag 26 januari) dat Jezus de synagoge gebruikte voor zijn onderwijs en voor de presentatie van zijn heilsprogramma. En waar alle ogen van de aanwezigen in die ruimte op Hem gericht waren.

Een kerkgebouw overeind houden, is heden ten dage niet vanzelfsprekend. Steeds meer kerken worden aan de eredienst onttrokken en verliezen hun liturgische functie. Zelf ben ik drie keer betrokken geweest bij het sluiten van een kerkgebouw en bij het emotionele en intensieve proces dat er aan voorafgaat.

Ook al gaan kerkgebouwen dicht, uiteindelijk is de Bijbelse boodschap niet van gebouwen afhankelijk. Jezus opereerde immers ook buiten de muren van de synagoge. Toespraken hield hij op straat, op een berg en in het veld. Gesprekken voerde hij bij mensen thuis. En zijn laatste avondmaal vierde hij in een bovenzaaltje.

We hopen dat kerkgebouwen nog heel lang in ons midden blijven als ruimte om te vieren en te ontmoeten en als wegwijzer naar God. Dat geldt ook voor de mooie Agneskerk! Maar het gaat niet vanzelf. Het is aan mensen om de kerkgebouwen te verzorgen en te onderhouden.
 
terug