MEDITATIE
MEDITATIE
Meditatie Door ds. Pier Prins Verlies De maand november verbind ik met verlies. Immers de bomen verliezen in deze periode hun bladeren, de zon haar kracht en de dagen hun licht. Niet alleen de natuur kent haar verliezen. Ook in een mensenleven doen zich verliezen voor. We hebben er allemaal mee te maken. We raken een geliefde kwijt door de dood. Of we verliezen iets dat ons dierbaar was. Het kan zijn dat je je zelfstandigheid moet opgeven. Of dat je gezondheid minder wordt. Anderen zien hun relatie beëindigd. Weer anderen krijgen ontslag op hun werk en verliezen daarmee hun contacten, hun zingeving en het iets voor een ander kunnen betekenen. Er zijn mensen die afstand hebben moeten doen van hun huisdier, waar ze op gesteld waren. En eens komt er een dag dat je ook je eigen leven verliest. Alles wat voor ons betekenis heeft en waarmee we ons verbinden of waarin we zin vinden kan dus verloren gaan. Verliezen kunnen je ook raken in hart en ziel. De vraag is dan ook: hoe ga je om met je verliezen? Sommige van die vragen in het leven kunnen door experts worden beantwoord. De vraag “wat is de zin van mijn leven” kan door niemand anders dan door jezelf worden beantwoord, zo lees ik in het pas verschenen boek “Verlieskunst” van Mai-Britt Guldin en Carlo Leget. Het kost moeite om een verlies onder ogen te zien en te leren aanvaarden. Om je te realiseren dat het echt waar is, dat een geliefde er niet meer is. Of dat iets, dat er ooit was, nooit meer zal terugkeren. Het duurt vaak een hele tijd voordat het lukt om met je verlies te leven en je de ruimte hebt gevonden om vooruit te kijken. Verliezen en toch ook weer verder (moeten) gaan, raakte ook aan het thema “Vallen en opstaan” van de laatste Kapelkuier op 10 november. In de viering en tijdens de wandeling draaide het om vragen als: hoe kun je opstaan nadat je gevallen bent? Wat geeft je veerkracht en vertrouwen? En wat kunnen we zelf doen als de wereld, de natuur en de samenleving in verval zijn. Wat helpen kan om een verlies het hoofd te bieden, is vasthouden aan geloof, hoop en liefde, tegen het verliezende leven in. Aan geloof in God dat jou door moeilijke tijden heen kan loodsen. Aan betrouwbare en liefdevolle mensen die je vergezellen. En aan vertrouwen op jezelf. Na de Tweede Wereldoorlog werd in een kelder in Keulen een opschrift gevonden, dat op een muur was aangebracht. In die donkere kelder hadden zich lange tijd Joden verborgen gehouden. Er stond op die muur: Ik geloof in de zon, ook als ze niet schijnt. Ik geloof in de liefde, ook als ik die niet voel. Ik geloof in God, ook als Hij zwijgt. | ||
terug | ||