PASTORALE BIJDRAGE PASTORALE BIJDRAGE
Gelukkig dat het licht bestaat                                                                                    Door ds. Pier Prins
Onlangs reed ik ’s avonds op weg naar huis door Twizel (Twijzel) en het was alsof ik door een lichtstad met paarlen reed, zoveel lampjes en verlichtende versieringen waren er langs de doorgaande weg aangebracht. Kom je in winkelcentra, dan straalt de feestelijke verlichting ons tegemoet. In onze huiskamers steken we wat meer kaarsen aan dan gebruikelijk. In de kerkdiensten komt er elke adventszondag een brandende kaars bij. De kerstboom met zijn lichtjes komen we overal tegen. Extra licht in de donkere tijd van het jaar verhoogt de sfeer en zorgt voor gezelligheid. Advent en kerst kunnen we ons niet voorstellen zonder licht.

Licht in de Bijbel verwijst naar vrede en hoop, leven en liefde, geborgenheid en genade, warmte en energie. Kortom naar licht als iets positiefs.
Maar er is niet alleen licht in het leven. Was het maar waar. We stuiten ook vaak genoeg op de schaduwkanten. En die staan voor: kou en kilte, afstand en onverschilligheid, angst en onzekerheid, dood en haat.

Licht en donker doen zich voor in vrijwel elk mensenbestaan. In het oude verhaal dat we elk jaar met kerst horen, vernemen we dat de duisternis doorbroken wordt door het licht. We horen hoe plotsklaps herders in het licht geplaatst worden. En hoe ze uitgenodigd worden om Gods zichtbare teken van het Licht te bewonderen: het pasgeboren kind Jezus in een voederbak.

De komst van Gods kind op aarde gaat dan ook volop gepaard met licht. Sterker nog: Jezus straalt één en al licht uit in de duisternis. Maar ondanks het licht van het Kind is de duisternis niet geweken. Hoe we ons ook beschermen en ons best doen, altijd staan we bloot aan bedreigingen en gevaar. De duisternis kent vele gezichten. En toch zegt het kerstevangelie: de duisternis heeft het licht niet in haar macht gekregen. Gelukkig zijn er altijd (weer) sporen van licht te vinden, waaraan we ons mogen vasthouden.

De dichter Hans Andreus (1926 – 1977) zegt het zo:

Gelukkig dat het licht bestaat
en dat het met me doet en praat

en dat ik weet dat ik er ver vandaan
kom, van het licht of hoe dat heet.

Licht speelt een grote rol in de gedichten van Hans Andreus, terwijl zijn leven vele donkere kanten en momenten kende. Hij prijst zich dan ook gelukkig dat het licht bestaat en zelfs met hem praat.
Welke naam hij precies het licht moet geven, weet hij even niet. Het gaat hem om de ervaring dat er licht is, dat hem kracht geeft en tot steun is. Het is dat licht dat we aan elkaar mogen doorgeven. Laat dat het licht zijn van het Kind van Bethlehem!
Graag wens ik u van harte veel licht en vreugde toe in deze decemberdagen en ook in het nieuwe jaar.
 
terug